Bij het vaststellen van de WOZ-waarde van onroerende zaken maken gemeenten voor bedrijfsmatig onroerend goed onder andere gebruik van taxatiewijzers. Het is verstandig de waardering bij het gebruik van deze taxatiewijzers kritisch te beoordelen.

WOZ-beschikking

Over enkele maanden vallen de nieuwe WOZ-beschikkingen voor 2019 weer in de bus. De waarden van private woningen zijn meestal gebaseerd op recente verkoopcijfers. Voor bedrijfsmatig gebruik van onroerend goed zijn die niet altijd voldoende aanwezig. Dan wordt voor de waardebepaling nogal eens gebruik gemaakt van zogenaamde taxatiewijzers.

Taxatiewijzers

Taxatiewijzers geven per type 'niet-woning' een beschrijving van de wijze van taxeren, de te gebruiken kengetallen en een onderbouwing van de kengetallen met marktgegevens. Bij het opstellen van deze taxatiewijzers werken gemeenten samen met gespecialiseerde taxatiebureaus, de VNG en de Waarderingskamer. De taxatiewijzers dragen bij aan een landelijk uniforme en goed onderbouwde waardering van niet-woningen.

Toepassing taxatiewijzer

Het is van belang de toepassing door de gemeente van de taxatiewijzers goed in de gaten te houden. Dit bleek onlangs nog bij de taxatie van een agrarisch object. Hierbij was bij de waardering van de boerderij apart rekening gehouden met dakkapellen.

Taxatiewijzer bevat geen dakkapellen

Volgens het gerechtshof in Den Haag is dit niet toegestaan, aangezien dakkapellen geen onderdeel uitmaken van de taxatiewijzer voor agrarische objecten. De waarde van dakkapellen is dus al in die van de woning verwerkt. Aangezien er in de berekeningen al rekening mee was gehouden met de extra kubieke meters inhoud als gevolg van de dakkapellen, was er nu sprake van een dubbeltelling.