Als dga kan het voorkomen dat u bepaalde privé-uitgaven abusievelijk als zakelijk aanmerkt. Wie het echter structureel niet zo nauw met de fiscale regelgeving neemt, kan flink op de koffie komen. Dit werd onlangs duidelijk voor de rechtbank in Den Haag.

Niet zo nauw

De dga in deze zaak nam het niet zo nauw, zo bleek. Hij betaalde onder meer diverse privé-uitgaven vanuit de zaak, kende zichzelf een gebruikelijk loon toe dat ver onder het wettelijk minimum van nu € 47.000 lag, vergat de bijtelling voor de ter beschikking gestelde auto’s aan te geven, verzweeg tienduizenden euro’s aan omzet en gaf te weinig zakelijk ontvangen rente aan. De inspecteur berekende de verschillen en merkte die aan als winstuitdeling, gevolgd door overeenkomstige aanslagen vanwege extra inkomsten in box 2.

Weinig schuldbewust

De dga stelde zich weinig schuldbewust op en weigerde in eerste instantie de gevraagde informatie aan de inspecteur te leveren. Naar zijn mening kon de inspecteur met de reeds bekende gegevens best uit de voeten. Aan een boekenonderzoek verleende hij dan ook geen medewerking.

Bankgegevens onrechtmatig verkregen?

De dga was verder van mening dat de inspecteur niet de bevoegdheid had diverse inkomensgegevens via zijn bank te achterhalen. De rechtbank ging hier niet in mee en stelde dat de inspecteur deze bevoegdheid op grond van de wet uitdrukkelijk wel heeft.

Schadevergoeding

De dga was bovendien van mening dat vanwege de vertraging van het bezwaar en beroep een schadevergoeding van € 5.000.000 op zijn plaats was. Ook hiermee maakte de rechtbank korte metten. Weliswaar was er sprake van een vertraging van bijna twee jaar, maar volgens de huidige normen levert dit slechts een schadevergoeding op van € 2.000. Deze werd in mindering gebracht op de diverse aanslagen en navorderingsaanslagen, die inclusief de boetes, goeddeels in stand bleven.